Paul Newman: Σαν σήμερα έσβησαν τα ωραιότερα γαλάζια μάτια της μεγάλης οθόνης

Σύμβολο αρρενωπότητας, φιλάνθρωπος, πολιτικός ακτιβιστής, λάτρης των αυτοκινήτων και υπερταλαντούχος, ο Paul Newman έζησε μια περίεργη ζωή, αν και ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος, όπως είναι και ο τίτλος των απομνημονευμάτων του «Τhe Extraordinary Life of an Ordinary Man» που κυκλοφόρησαν 14 χρόνια μετά τον θάνατό του στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008.

Paul Leonard Newman

Ο άνδρας με τα πιο γαλάζια μάτια της μεγάλης οθόνης, γεννιέται στο Σέικερ Χάιτς, στην πολιτεία Οχάιο. Γονείς του, η Τερέζα και ο Άρθουρ που διατηρούσαν κατάστημα αθλητικών ειδών. Στα απομνημονεύματά του θα πει ότι τα παιδικά του χρόνια για εκείνον και τον αδελφό του, ήταν χαοτικά, εξαιτίας της αυταρχικής και απρόβλεπτης μητέρας του και του αδιάφορου πατέρα του. Οι καυγάδες στο σπίτι ήταν έντονοι...

Σε ηλικία επτά ετών και έχοντας εκδηλώσει από πολύ μικρός την αγάπη για του το θέατρο, με την ενθάρρυνση της μητέρας του κάνει το ντεμπούτο του στην υποκριτική, σε μια σχολική παράσταση. Όταν αποφοιτά από το λύκειο το 1943, ξεκινά τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο σπουδάζοντας οικονομικά.

Στρατιωτική θητεία

Ο Paul Newman υπηρετεί στο Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στις επιχειρήσεις στον Ειρηνικό Ωκεανό και εστάλη στο πρόγραμμα V-12 του Γέιλ με την ελπίδα να γίνει δεκτός σαν πιλότος, σχέδιο που ανετράπη όταν ένας γιατρός κάνει διάγνωση ότι έχει αχρωματοψία. Στην συνέχεια εστάλη σε στρατόπεδο εκπαίδευσης και κατόπιν εκπαιδεύεται ως ασυρματιστής και σκοπευτής. Μετά τον πόλεμο, ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Κολλέγιο Κένυον και αποφοιτεί το 1949. Στην συνέχεια θα σπουδάσει υποκριτική στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ. Ο ίδιος στα απομνημονεύματά του, θα χαρακτηρίσει τον εαυτό του έξαλλο νέο, καθώς στο κολλέγιο αρχίζει να διασκεδάζει ξέφρενα και να πίνει. Λέγεται ότι έπινε ένα κιβώτιο μπύρες την ημέρα και στη συνέχεια, μέχρι που έκοψε τα δυνατά ποτά, γύρω στο 1971, έπινε σκωτσέζικο ουίσκι και συχνά λιποθυμούσε. Ένας φίλος από το κολέγιο θα πει: «Ήταν ίσως ο πιο γνωστός τύπος στην πανεπιστημιούπολη. Έπινε περισσότερο. Έκανε περισσότερο σεξ. Ήταν σκληρός και ψυχρός - αυτό ερέθιζε τα κορίτσια. Τους άρεσε επειδή ήταν ο διάβολος».

Όσον αφορά την υποκριτική ο ίδιος θα πει: «Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την υποκριτική, για να αποφύγω να αναλάβω την οικογενειακή επιχείρηση».

Τα πρώτα βήματα στην υποκριτική, οι δυο γάμοι και η καθιέρωση

Ο Newman κάνει το ντεμπούτο του σε θέατρο του Μπρόντγουεϊ, στην παράσταση με τίτλο «Picnic» και στην συνέχεια συμμετέχει στο ανέβασμα των παραστάσεων «The Desperate Hours» και «Γλυκό Πουλί της Νιότης». 

Το 1949 παντρεύεται την Τζάκι Γουίτ - που είχε γνωρίσει σε επαρχιακό θέατρο - και ο γάμος τους θα διαρκέσει μέχρι το 1958, ενώ κατά την διάρκεια αυτών των ετών την απατά κατά συρροή, όπως θα εξομολογηθεί. Καρπός του έρωτά τους τρία παιδιά, ο Σκοτ (1950) που θα φύγει από την ζωή το Νοέμβριο του 1978 από υπερβολική δόση ναρκωτικών, η Σούζαν Κένταλ (1953) και η Στέφανι.

Στο βιβλίο του θα παραδεχθεί πόσο παραμέλησε αυτά τα παιδιά, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει την μητέρα τους γιατί είχε γνωρίσει την δεύτερη σύζυγό του, την ηθοποιό Τζόαν Γούντγουορντ. «Το μόνο που έκανα ήταν να τους δίνω χρήματα. Δεν έκανα τίποτ’ άλλο» θα εξομολογηθεί. 

Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο γίνεται στο Ασημένιο δισκοπότηρο (1954) και ακολουθούν οι αναγνωρισμένοι ρόλοι στις ταινίες «Εμείς οι ζωντανοί» (1956), ως μποξέρ Ρόκι, «Λυσσασμένη Γάτα» (1958), πλάι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, και «The Young Philadelphians» (1959), με την Μπάρμπαρα Ρας και τον Ρόμπερτ Βον.

Στις 29 Ιανουαρίου του 1958 παντρεύεται την Τζόαν Γούντγουορντ και αποκτούν τρεις κόρες, την Έλινορ «Νελ» Τερέζα (1959), τη Μελίσα «Λίσυ» Στούαρτ (1961) και την Κλαιρ «Κλέα» Ολίβια (1965). Θα μείνουν μαζί για 50 ολόκληρα χρόνια, μέχρι τον θάνατό του.

Την ερωτεύτηκε πολύ και της έστελνε ερωτικές επιστολές, θα αποκαλύψουν οι κόρες του στα απομνημονεύματά του, ενώ ο ίδιος έχει πει ότι τον μεταμόρφωσε σε ένα «σεξουαλικό πλάσμα». «Είμαι απλώς ένα πλάσμα της εφευρέσεώς της. Επί χρόνια και χρόνια οι δυο μας αφήναμε πίσω μας ένα ίχνος λαγνείας».

Οι επόμενες δεκαετίες τον βρίσκουν διάσημο σταρ πια να πρωταγωνιστεί σε επιτυχημένες ταινίες και σε κάποιες από αυτές παίζει μαζί με την σύζυγό του, να σκηνοθετεί και να κερδίζει το Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε «Το χρώμα του χρήματος» το 1986.

Το 2003, εμφανίζεται σε μια θεατρική παράσταση του Μπρόντγουεϊ, με τίτλο «Η πόλη μας», ενώ η τελευταία του εμφάνιση στον κινηματογράφο είναι στον ρόλο του αφεντικού μιας οργάνωσης παρανόμων στην ταινία «Ο δρόμος της απώλειας» το 2002, στο πλευρό του Τομ Χανκς.

Στις 25 Μαΐου 2007, ανακοινώνει ότι θα αποσυρθεί πλήρως από την υποκριτική. «Αρχίζεις να χάνεις τη μνήμη σου, αρχίζεις να χάνεις την αυτοπεποίθησή σου, αρχίζεις να χάνεις την εφευρετικότητά σου. Οπότε νομίζω πως αυτό είναι πια ένα κλεισμένο βιβλίο για μένα» θα πει.

Η λατρεία στα αυτοκίνητα

Μετά την ταινία «Winning» το 1969, μια ταινία για έναν οδηγό αγώνων αυτοκινήτων, για την οποία θα λάβει την αμοιβή ρεκόρ του 1,1 εκατομμυρίου δολαρίων, ο Νιούμαν ξεκινά τους αγώνες αυτοκινήτων και γίνεται πολύ καλός. Έχει μάλιστα καταχωρηθεί στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες ως ο γηραιότερος άνθρωπος που κέρδισε έναν επαγγελματικά εγκεκριμένο αγώνα - τον αγώνα Rolex 24 Hours στη Daytona. Ήταν εβδομήντα ετών.

Το τέλος

Το 2007, η Τζόαν θα διαγνωσθεί με Αλτσχάιμερ, ενώ εννέα μήνες μετά, τον Ιούνιο του 2008 διαδίδεται πως ο Newman, πρώην μανιώδης καπνιστής, διαγνώστηκε με καρκίνο των πνευμόνων τον Ιανουάριο της ίδιας χρονιάς. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2008 θα φύγει από την ζωή.

«Το ζήτημα δεν είναι μόνο να παντρευτείς τον σωστό σύντροφο, αλλά να είσαι εσύ ο σωστός σύντροφος» θα πει ο Paul Newman για τον έρωτά τους, που έμεινε στην ιστορία.